Zawgyi
ေဒါက္တာေရႊခါးရ္ႏွင့္အင္တာဗ်ဴး (အယ္ဒီတာအဖြဲ႕ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းသည္)
ေမး။ ။ ဆရာရဲ႕အမည္နဲ႔ လက္ရွိတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ရာထူးနဲ႔အဖြဲ႕အစည္းကို ေျပာျပေပးပါ။
ေျဖ။ ။ ေဒါက္တာေ၇ႊခါးရ္ပါ။ ခ်င္းအမ်ိဳးသားတပ္ဦးရဲ႕ လက္ေထာက္အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး (၁)ပါ။ ေလာေလာဆယ္မွာ လည္း အတြင္းေရးမွဴး (၁)အေနနဲ႔ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနပါတယ္။
ေမး။ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ေလးႏွစ္ျပည့္မိန္႔ခြန္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မွ်တေသာသဃံဇာတခြဲေဝမႈစနစ္ ျမန္မာျပည္မွာထားရွိရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီကိစၥကိုတုိင္းရင္းသားပါတီေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြကလည္း လုိလားေၾကာင္းသိရပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ တိတိက်က်ျပ႒ာန္းထားတာလည္း မေတြ႕ရပါဘူး။ ဘယ္လိုစိန္ေခၚမႈေတြရွိေနလို႔ပါလဲ။
ေျဖ။ ။ ပထမဆံုးေျပာခ်င္တာက ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကိုက အေျခခံမူထဲမွာထည့္ထားတဲ့ဟာကုိက ေျမေပၚေျမေအာက္ ေရေပၚေရ ေအာက္ ေလထုစသျဖင့္ အကုန္လံုးဟာႏုိင္ငံေတာ္ကပိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီဟာကုိ စီမံခန္႔ခြဲဖို႔အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ကပဲ ဦးေဆာင္ျပဳ လုပ္မယ္ဆုိတဲ့ဟာ ပါလာတယ္။ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္းပဲ ဖြဲ႕စည္းပံုတစ္ခုကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အေျခခံမူဆိုတာရွိတယ္။ အဲ့ဒီအေျခ ခံမူကို ထပ္ဆင့္ၿပီးေတာ့ ေသခ်ာသြားေအာင္ဆိုၿပီးေတြ ထပ္လုပ္ၾကတယ္။ ဒါေတြကို ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြကလုပ္တာ။ ၿပီးေတာ့ မွ အဲ့ဒီအေျခခံမူေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္မယ့္ အျခားေသာ ပုဒ္မေတြကို ေရးရတယ္။ ဒီကိစၥကို ျပည္ေထာင္စုကပဲ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ေဖာ္ထုတ္မႈ အကုန္လံုးကို ယူရတာျဖစ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဇယား (၁)မွာပဲ အကုန္လံုးထည့္ၿပီးေတာ့ ဇယား (၂) မွာ ဒီကိစၥ မပါတာျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ လက္ရွိဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက ဒီသဃံဇာတခြဲေဝမႈကိစၥ ထည့္ထားတာမေတြ႕ဘူး။ ျပည္ေထာင္စုကပဲလုပ္မယ္ဆုိတာျဖစ္ေနတယ္။
ေမး။ ။ ျမန္မာျပည္မွာတိုင္းရင္းသားမ်ားလိုလားေသာ သဃံဇာတခြဲေဝမႈအခ်ိဳးကိစၥေပါ့။ အမ်ားအားျဖင့္ ေျပာေနၾကတာကေတာ့ ျပည္နယ္ ၇၀၊ ဗဟုိ ၃၀ စသည္ျဖင့္ ေျပာေနၾကတယ္။ ဒီအေပၚမွာ ဆရာ့အေနနဲ႔ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္း မ်ားၾကားမွာေရာ အျမင္ခ်င္း တူညီႏုိင္ပါ့မလား။
ေျဖ။ ။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးအျခားႏုိင္ငံေတြမွာ ဘယ္လိုလုပ္ၾကသလဲ ေသခ်ာေလ့လာဖို႔လုိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားေလ့လာၾကည့္ေတာ့ မဟာဗ်ဴဟာက်တဲ့ သဘာဝအရင္းအျမစ္ဆိုတာရွိတယ္။ အဲဒါကိုေတာ့ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဴးေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုကပဲစီမံတယ္။ ျပည္နယ္ေတြကို မေပးဘူး။ အဓိကကေတာ့ စီးပြားေရးအရ၊ လံုၿခဳံေရးအရလည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ လံုၿခံဳေရးလို႔ေျပာရင္ ဥပမာ ယူေရနီယံဆိုပါဆို႔။ ယူေရနီယံဆိုတာအရ၊ နည္းဗ်ဴဟာအရ တကယ့္ႏုိင္ငံေတာ္ကစီမံရမယ့္ အရင္းအျမစ္ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးကေနစၿပီး စဥ္းစားသင့္တယ္။ ထုတ္ယူခြင့္ရွိတာနဲ႔ အပိုင္း (၂) ပိုင္းခြဲၿပီး စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ဘယ္သူကရွိမွာလည္း၊ ထုတ္ယူခြင့္ဘယ္သူကရွိမွာလည္း ပထမဆံုး စဥ္းစားရမယ္။ တကယ့္လံုၿခံဳေရးအရ နည္းဗ်ဴဟာ က်တဲ့ သဘာဝအရင္းအျမစ္ေတြက်ေတာ့ ျပည္နယ္မွာလည္းရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ထုတ္ယူခြင့္က်ေတာ့ ျပည္နယ္မွာ မရွိဘူး။ ျပည္ေထာင္စုကပဲ စီမံတာေတြ႕ရတယ္။ ဒီလိုလုပ္ရတာကလည္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိႏိုင္တယ္။ လိုအပ္တဲ့နည္းပညာအရေရာ၊ ျဖစ္ေနတာအရေရာေပါ့။ အဲဒီကိစၥမ်ိဳးကို ပံုစံတစ္မ်ိဳးနဲ႔သြားရမယ္။ ေနာက္ၿပီး မဟုတ္တဲ့ဟာၾကေတာ့ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ လုပ္ၾကမလဲ ေပါ့။ ဒါေတြကို စဥ္းစားသင့္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္ဟာကျဖစ္တယ္။ ဘယ္ဟာကေတာ့ သာမန္အရင္းအျမစ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ပထမဆံုးခြဲျခားစဥ္းစားရမယ္။ ဒုတိယကေတာ့ ထုတ္ယူခြင့္ကိစၥကို စဥ္းစားရမယ္။ အဲဒီဟာေတြေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ့မွ ခြဲေဝမႈ ပံုစံစနစ္တစ္ခုကို ထုတ္သင့္တယ္။ ေလွနံဓားထစ္ အခ်ိဳးခ်ၿပီးေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ ျမင္တယ္။
ေမး။ ။ အခုခ်ိန္ထိ သဃံဇာတခြဲေဝမႈကိစၥေျပာၾကတဲ့အခါမွာ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ဗမာျပည္မက အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ လက္ရွိအာဏာရပါတီနဲ႔ တပ္မေတာ္ၾကားမွာ ရပ္တည္ခ်က္ေတြက ဘယ္ေလာက္ထိနီးစပ္လာမလဲ၊ ပိုၿပီးေတာ့ကြာဟသြားမလား။
ေျဖ။ ။ အခုအခ်ိန္ထိ ေဆြးေႏြးပြဲေတြကို နားေထာင္ၾကည့္တာေတာ့ အစိုးရဘက္က ေမးခြန္းထုတ္တာေတြက သဘာဝအရင္း အျမစ္ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပည္နယ္ေတြ၊ တုိင္းေတြမွာ လိုအပ္တဲ့နည္းပညာ သတင္းအခ်က္အလက္နဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲမႈေတြ ရွိႏိုင္မလား ေမးခြန္းထုတ္ေျပာၾကတာေတြ႕ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကေတာ့ အဲဒီနည္းပညာ၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈေတြဟာ ဘယ္သူမွ အလြယ္တကူ ခ်က္ျခင္းရသြားတာမဟုတ္ဘူး။ ေလ့လာရင္အကုန္လုပ္လုိ႔ရတယ္လို႔ျမင္တယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္အတုိင္ပင္ခံ ကိုယ္တုိင္က သဃံဇာတခြဲေဝမႈစနစ္ရွိသင့္တယ္ေျပာလာတာ ေကာင္းတဲ့လကၡဏာျဖစ္တယ္။ ျပည္နယ္ ၇၀၊ ဗဟုိ ၃၀ အဲ့ဒီလို ေယဘုယ် မေျပာဘဲ ကၽြန္ေတာ္ေရွ႕မွာေျပာခဲ့သလို အေျခခံအခ်က္ေတြကို စဥ္းစားၿပီး မွ်တတဲ့ခြဲေဝမႈပံုစံအသစ္၊ ခ်ဥ္းကပ္မႈအသစ္ နဲ႔ ညွိႏိႈင္းအေျဖရွာသြားရင္ ရႏိုင္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္တယ္။
ေမး။ ။ ႏိုင္ငံတကာမွာက်င့္သံုးေနတဲ့ ၊ နမူနာယူတာမ်ိဳး၊ ေလ့လာတာမ်ိဳးက ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္ေလာက္အက်ိဳးရွိမလဲ၊ သဃံ ဇာတခြဲေဝျခင္း အက်ိဳးရလာဒ္က ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ျပည္တြင္းစစ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေပၚ ဘယ္လိုအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြ ရိွလာႏိုင္ မလဲ။
ေျဖ။ ။ ျမန္မာျပည္မွာ သဘာဝအရင္းအျမစ္္ေပါၾကြယ္ဝတာက ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲဆိုေတာ့ က်ိန္စာလို႔ ေျပာရမလားေပါ့။ ဒီေတာ့ ဒီကိစၥကို တကယ္ပဲ ကိုင္တြယ္ႏုိင္တယ္။ အားလံုးနားလည္ၿပီး သေဘာတူတဲ့ ခြဲေဝမႈစနစ္ ဖန္တီးႏိုင္ရင္ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ သဟဇာတျဖစ္တဲ့ဘက္ကို ဦးတည္သြားမွာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီလိုမဟုတ္ဘဲ အျငင္းပြားေနဆဲဆိုရင္ေတာ့ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡ ပိုျဖစ္လာႏိုင္မယ္။ ဒီသဘာဝသဃံဇာတကိစၥဟာ အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥပါ။ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းေတြကို ေသခ်ာေလ့လာၾကည့္ရင္ ဒီသဘာဝသဃံဇာတခြဲေဝမႈဟာလည္း အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ပါပဲ။ ဒီေတာ့အမ်ားက လက္ခံႏုိင္တဲ့ ခြဲေဝမႈစနစ္၊ အမ်ားကသေဘာတူတဲ့ပံုစံတစ္ရပ္ကို မစဥ္းစားႏုိင္ရင္ေတာ့ ဒီျပႆနာၿငိမ္းမွာ မဟုတ္ဘူး။ အမ်ားကလက္ခံတဲ့၊ ေက်နပ္တဲ့သေဘာတူညီမႈပံုစံ အေျဖတစ္ခုရရင္ေတာ့ ဒီီႏိုင္ငံအတြင္းမွာ စည္းလံုးညီညြတ္မႈေကာင္းလာမယ္။ သဟဇာတျဖစ္မႈ ေကာင္းလာမယ္။ အတူလက္တြဲၿငိမ္းခ်မ္းစြာ သြားမယ္ဆိုတဲ့ဟာလည္း ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔သြားလာႏုိင္မယ္။
Unicode
ဒေါက်တာရွှေခါးရ္နှင့်အင်တာဗျူး (အယ်ဒီတာအဖွဲ့တွေ့ဆုံမေးမြန်းသည်)
မေး။ ။ ဆရာရဲ့အမည်နဲ့ လက်ရှိတာဝန်ထမ်းဆောင်နေတဲ့ ရာထူးနဲ့အဖွဲ့အစည်းကို ပြောပြပေးပါ။
ဖြေ။ ။ ဒေါက်တာရွှေခါးရ်ပါ။ ချင်းအမျိုးသားတပ်ဦးရဲ့ လက်ထောက်အထွေထွေအတွင်းရေးမှူး (၁)ပါ။ လောလောဆယ်မှာ လည်း အတွင်းရေးမှူး (၁)အနေနဲ့ တာဝန်ထမ်းဆောင်နေပါတယ်။
မေး။ ။ ပြီးခဲ့တဲ့လေးနှစ်ပြည့်မိန့်ခွန်းမှာ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က မျှတသောသဃံဇာတခွဲဝေမှုစနစ် မြန်မာပြည်မှာထားရှိရန် လိုအပ်ကြောင်း ပြောခဲ့ပါတယ်။ ဒီကိစ္စကိုတိုင်းရင်းသားပါတီတွေနဲ့ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့အစည်းတွေကလည်း လိုလားကြောင်းသိရပါတယ်။ ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေမှာ တိတိကျကျပြဋ္ဌာန်းထားတာလည်း မတွေ့ရပါဘူး။ ဘယ်လိုစိန်ခေါ်မှုတွေရှိနေလို့ပါလဲ။
ဖြေ။ ။ ပထမဆုံးပြောချင်တာက ၂၀၀၈ ဖွဲ့စည်းပုံကိုက အခြေခံမူထဲမှာထည့်ထားတဲ့ဟာကိုက မြေပေါ်မြေအောက် ရေပေါ်ရေ အောက် လေထုစသဖြင့် အကုန်လုံးဟာနိုင်ငံတော်ကပိုင်တယ်။ ပြီးတော့ ဒီဟာကို စီမံခန့်ခွဲဖို့အတွက် နိုင်ငံတော်ကပဲ ဦးဆောင်ပြု လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ဟာ ပါလာတယ်။ အားလုံးသိတဲ့အတိုင်းပဲ ဖွဲ့စည်းပုံတစ်ခုကို ကြည့်မယ်ဆိုရင် အခြေခံမူဆိုတာရှိတယ်။ အဲ့ဒီအခြေ ခံမူကို ထပ်ဆင့်ပြီးတော့ သေချာသွားအောင်ဆိုပြီးတွေ ထပ်လုပ်ကြတယ်။ ဒါတွေကို နိုင်ငံခေါင်းဆောင်တွေကလုပ်တာ။ ပြီးတော့ မှ အဲ့ဒီအခြေခံမူတွေကို အကောင်အထည်ဖော်နိုင်မယ့် အခြားသော ပုဒ်မတွေကို ရေးရတယ်။ ဒီကိစ္စကို ပြည်ထောင်စုကပဲ စီမံခန့်ခွဲမှု ဖော်ထုတ်မှု အကုန်လုံးကို ယူရတာဖြစ်တယ်။ အဲဒါကြောင့် ဇယား (၁)မှာပဲ အကုန်လုံးထည့်ပြီးတော့ ဇယား (၂) မှာ ဒီကိစ္စ မပါတာဖြစ်တယ်။ အဲဒီတော့ လက်ရှိဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေက ဒီသဃံဇာတခွဲဝေမှုကိစ္စ ထည့်ထားတာမတွေ့ဘူး။ ပြည်ထောင်စုကပဲလုပ်မယ်ဆိုတာဖြစ်နေတယ်။
မေး။ ။ မြန်မာပြည်မှာတိုင်းရင်းသားများလိုလားသော သဃံဇာတခွဲဝေမှုအချိုးကိစ္စပေါ့။ အများအားဖြင့် ပြောနေကြတာကတော့ ပြည်နယ် ၇၀၊ ဗဟို ၃၀ စသည်ဖြင့် ပြောနေကြတယ်။ ဒီအပေါ်မှာ ဆရာ့အနေနဲ့ဘယ်လိုမြင်ပါသလဲ။ တိုင်းရင်းသားအဖွဲ့အစည်း များကြားမှာရော အမြင်ချင်း တူညီနိုင်ပါ့မလား။
ဖြေ။ ။ ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီးအခြားနိုင်ငံတွေမှာ ဘယ်လိုလုပ်ကြသလဲ သေချာလေ့လာဖို့လိုပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ တော်တော် များများလေ့လာကြည့်တော့ မဟာဗျူဟာကျတဲ့ သဘာဝအရင်းအမြစ်ဆိုတာရှိတယ်။ အဲဒါကိုတော့ အကြောင်းအမျိုးမျိူးကြောင့် ပြည်ထောင်စုကပဲစီမံတယ်။ ပြည်နယ်တွေကို မပေးဘူး။ အဓိကကတော့ စီးပွားရေးအရ၊ လုံခြုံရေးအရလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ လုံခြုံရေးလို့ပြောရင် ဥပမာ ယူရေနီယံဆိုပါဆို့။ ယူရေနီယံဆိုတာအရ၊ နည်းဗျူဟာအရ တကယ့်နိုင်ငံတော်ကစီမံရမယ့် အရင်းအမြစ်ဖြစ်နေတယ်။ အဲဒါမျိုးကနေစပြီး စဉ်းစားသင့်တယ်။ ထုတ်ယူခွင့်ရှိတာနဲ့ အပိုင်း (၂) ပိုင်းခွဲပြီး စဉ်းစားသင့်ပါတယ်။ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ဘယ်သူကရှိမှာလည်း၊ ထုတ်ယူခွင့်ဘယ်သူကရှိမှာလည်း ပထမဆုံး စဉ်းစားရမယ်။ တကယ့်လုံခြုံရေးအရ နည်းဗျူဟာ ကျတဲ့ သဘာဝအရင်းအမြစ်တွေကျတော့ ပြည်နယ်မှာလည်းရှိနိုင်တယ်။ ဒါပေမယ့် ထုတ်ယူခွင့်ကျတော့ ပြည်နယ်မှာ မရှိဘူး။ ပြည်ထောင်စုကပဲ စီမံတာတွေ့ရတယ်။ ဒီလိုလုပ်ရတာကလည်း အကြောင်းအမျိုးမျိုးရှိနိုင်တယ်။ လိုအပ်တဲ့နည်းပညာအရရော၊ ဖြစ်နေတာအရရောပေါ့။ အဲဒီကိစ္စမျိုးကို ပုံစံတစ်မျိုးနဲ့သွားရမယ်။ နောက်ပြီး မဟုတ်တဲ့ဟာကြတော့ ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ လုပ်ကြမလဲ ပေါ့။ ဒါတွေကို စဉ်းစားသင့်တယ်။ အဲဒီတော့ ဘယ်ဟာကဖြစ်တယ်။ ဘယ်ဟာကတော့ သာမန်အရင်းအမြစ်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ ပထမဆုံးခွဲခြားစဉ်းစားရမယ်။ ဒုတိယကတော့ ထုတ်ယူခွင့်ကိစ္စကို စဉ်းစားရမယ်။ အဲဒီဟာတွေပေါ်မှာ အခြေခံပြီးတော့မှ ခွဲဝေမှု ပုံစံစနစ်တစ်ခုကို ထုတ်သင့်တယ်။ လှေနံဓားထစ် အချိုးချပြီးတော့ မလုပ်သင့်ဘူးလို့ မြင်တယ်။
မေး။ ။ အခုချိန်ထိ သဃံဇာတခွဲဝေမှုကိစ္စပြောကြတဲ့အခါမှာ တိုင်းရင်းသားအဖွဲ့အစည်းများ၊ ဗမာပြည်မက အဖွဲ့အစည်းများ၊ လက်ရှိအာဏာရပါတီနဲ့ တပ်မတော်ကြားမှာ ရပ်တည်ချက်တွေက ဘယ်လောက်ထိနီးစပ်လာမလဲ၊ ပိုပြီးတော့ကွာဟသွားမလား။
ဖြေ။ ။ အခုအချိန်ထိ ဆွေးနွေးပွဲတွေကို နားထောင်ကြည့်တာတော့ အစိုးရဘက်က မေးခွန်းထုတ်တာတွေက သဘာဝအရင်း အမြစ်ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး ပြည်နယ်တွေ၊ တိုင်းတွေမှာ လိုအပ်တဲ့နည်းပညာ သတင်းအချက်အလက်နဲ့ စီမံခန့်ခွဲမှုတွေ ရှိနိုင်မလား မေးခွန်းထုတ်ပြောကြတာတွေ့ရတယ်။ ကျွန်တော့်အမြင်ကတော့ အဲဒီနည်းပညာ၊ စီမံခန့်ခွဲမှုတွေဟာ ဘယ်သူမှ အလွယ်တကူ ချက်ခြင်းရသွားတာမဟုတ်ဘူး။ လေ့လာရင်အကုန်လုပ်လို့ရတယ်လို့မြင်တယ်။ နောက်တစ်ချက်ကတော့ နိုင်ငံတော်အတိုင်ပင်ခံ ကိုယ်တိုင်က သဃံဇာတခွဲဝေမှုစနစ်ရှိသင့်တယ်ပြောလာတာ ကောင်းတဲ့လက္ခဏာဖြစ်တယ်။ ပြည်နယ် ၇၀၊ ဗဟို ၃၀ အဲ့ဒီလို ယေဘုယျ မပြောဘဲ ကျွန်တော်ရှေ့မှာပြောခဲ့သလို အခြေခံအချက်တွေကို စဉ်းစားပြီး မျှတတဲ့ခွဲဝေမှုပုံစံအသစ်၊ ချဉ်းကပ်မှုအသစ် နဲ့ ညှိနှိုင်းအဖြေရှာသွားရင် ရနိုင်မယ်လို့ ကျွန်တော်မြင်တယ်။
မေး။ ။ နိုင်ငံတကာမှာကျင့်သုံးနေတဲ့ ၊ နမူနာယူတာမျိုး၊ လေ့လာတာမျိုးက မြန်မာပြည်မှာ ဘယ်လောက်အကျိုးရှိမလဲ၊ သဃံ ဇာတခွဲဝေခြင်း အကျိုးရလာဒ်က မြန်မာပြည်ရဲ့ ပြည်တွင်းစစ်ငြိမ်းချမ်းရေးအပေါ် ဘယ်လိုအကျိုးသက်ရောက်မှုတွေ ရှိလာနိုင် မလဲ။
ဖြေ။ ။ မြန်မာပြည်မှာ သဘာဝအရင်းအမြစ်ပေါကြွယ်ဝတာက ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲဆိုတော့ ကျိန်စာလို့ ပြောရမလားပေါ့။ ဒီတော့ ဒီကိစ္စကို တကယ်ပဲ ကိုင်တွယ်နိုင်တယ်။ အားလုံးနားလည်ပြီး သဘောတူတဲ့ ခွဲဝေမှုစနစ် ဖန်တီးနိုင်ရင်တော့ ငြိမ်းချမ်းတဲ့ သဟဇာတဖြစ်တဲ့ဘက်ကို ဦးတည်သွားမှာ ဖြစ်တယ်။ အဲဒီလိုမဟုတ်ဘဲ အငြင်းပွားနေဆဲဆိုရင်တော့ လက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခ ပိုဖြစ်လာနိုင်မယ်။ ဒီသဘာဝသဃံဇာတကိစ္စဟာ အရေးကြီးတဲ့ကိစ္စပါ။ လက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခဖြစ်ရတဲ့ အကြောင်းအရင်းတွေကို သေချာလေ့လာကြည့်ရင် ဒီသဘာဝသဃံဇာတခွဲဝေမှုဟာလည်း အကြောင်းရင်းတစ်ရပ်ပါပဲ။ ဒီတော့အများက လက်ခံနိုင်တဲ့ ခွဲဝေမှုစနစ်၊ အများကသဘောတူတဲ့ပုံစံတစ်ရပ်ကို မစဉ်းစားနိုင်ရင်တော့ ဒီပြဿနာငြိမ်းမှာ မဟုတ်ဘူး။ အများကလက်ခံတဲ့၊ ကျေနပ်တဲ့သဘောတူညီမှုပုံစံ အဖြေတစ်ခုရရင်တော့ ဒီနိုင်ငံအတွင်းမှာ စည်းလုံးညီညွတ်မှုကောင်းလာမယ်။ သဟဇာတဖြစ်မှု ကောင်းလာမယ်။ အတူလက်တွဲငြိမ်းချမ်းစွာ သွားမယ်ဆိုတဲ့ဟာလည်း ဖြောင့်ဖြောင့်နဲ့သွားလာနိုင်မယ်။
