ဆလိုင္းထြန္းထြန္း
“အစိုးရတာဝန္ယူတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံတိုးတက္ေရးအတြက္၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အတြက္ အဓိကက်တဲ့ကိစၥႏွစ္ခုဟာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးနဲ႔ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားရရွိေရးပဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မတို႔ သေဘာေပါက္ခဲ့ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က မႏၲေလးတိုင္းေဒသႀကီး၊ ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ႕နယ္ ဘဲလင္း ရွိ သဘာဝဓါတ္ေငြ႕သံုး ဓါတ္အားေပးစက္ရံုဖြင့္ပဲြတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ စကားလံုးျဖစ္သည္။
လွ်ပ္စစ္ဆိုသည္မွာ တိုင္းျပည္ဖံြျဖိဳးမူအတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေနသည္မွာ ျငင္းစရာ မရွိေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။ ဖံြျဖိဳးျပီး ႏိုင္ငံမ်ား အားလံုး၏ ေယဘုယ် ဦးစားေပးေဆာင္ရႊက္ေနေသာ ကိစၥရပ္မွာ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား စဥ္ဆက္မျပတ္ ရရွိေရးအတြက္ပင္။ ပိုလ်ံသည့္ အထိ ရနိင္သည့္ ေနရာမ်ားမွ ထုတ္ယူသံုးစဲြေနၾကျပီး လ်ပ္စစ္လိုအပ္ေသာ္လည္း ထုတ္ယူႏိုင္ရန္ ေနရာမရွိပဲ သဘာဝကေပးေသာ အရင္းအျမစ္မ်ားကို အသံုးမျပဳနိင္သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားကိုပါ ေရာင္းခ်ေနၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုသည္မွာ သဘာဝအရင္းအျမစ္ ေပါၾကြယ္ဝေနေသာ အရပ္ေဒသ တစ္ခု ျဖစ္ေသာ္လည္း လ်ပ္စစ္ လံုလံုေလာက္ မရရွိေသးသည့္ ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္ေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လ်ပ္စစ္ထုတ္ယူရန္ ျမစ္ေခ်ာင္းေပါၾကြယ္ဝသလို Gas ၊ ေက်ာက္မီးေသြးတို႔ျဖင့္ ေဆာင္ရႊက္ရန္လည္း သဘာဝအရင္းအျမစ္ေပါၾကြယ္ဝလွသည့္ အရပ္ျဖစ္ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ ထုတ္ယူသံုးစဲြႏိုင္မူမွာ နည္းပါးလွသည့္ အေျခအေနတြင္ တည္ရွိသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏွင့္ လ်ပ္စစ္ထုက္ယူသံုးစဲြေနမူ
ျမန္မာႏိုင္ငံ လ်ပ္စစ္ႏွင့္ စြမ္းအင္ဝန္ၾကီးဌာနမွ ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီးက ၂၀၁၉ ခုႏွစ္ ေမလအထိ ႏိုင္ငံတဝွမ္း လ်ပ္စစ္ျဖန္႔ျဖဳးေပးႏိုင္မူမွာ (၄၅)ရာခိုင္ႏူန္းသာ ရွိေသးျပီး ၂၀၁၉ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္း ေရာက္လွ်င္ (၅၀)ရာခိုင္ႏူန္းအထိ ျပည့္မွီေစရန္ ေဆာင္ရႊက္မည္ ဟု ဆိုခဲ့သည္။ ထိုေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ လူဦးေရ (၅၄)သန္းေက်ာ္အနတ္ ထက္ဝတ္ခန္႔သာ လ်ပ္စစ္မီး ရရွိႏိုင္အုန္းမည္ အေျခအေနတြင္ ရွိေနသည္။
၂၀၁၆ ခုႏွစ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လ်ပ္စစ္ သံုးစဲြႏိုင္မႈ ႏႈန္းမွာ (၃၅)ရာခိုင္ႏူန္းအထိ သာ ရွိခဲ့သည့္အတြက္ (၃)ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း လွ်ပ္စစ္သံုးစဲြႏိုင္မူ အေျခအေနမွာ (၁၅)ရာခိုင္ႏူန္းအထိ တိုးတက္လာမည္ အေျခအေနတြင္ ရွိသည္။ ထိုအတူ အစီုးရ၏ ဦးစားေပးကိစၥရပ္မွာ ရန္ကုန္၊ေနျပည္ေတာ္ ႏွင့္ မႏၱေလးကဲ့သို႔ ဖံြျဖိဳးျပီးေဒသမ်ားတြင္ ပို၍ လ်ပ္စစ္ တိုးျမင့္သံုးစဲြႏိုင္ရန္ စီစဥ္ေနသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ အစီုးရ၏ ရည္မွန္းခ်က္မွာ ၂၀၁၉ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ တႏိုင္ငံလံုးရွိ လ်ပ္စစ္မီးသံုးစဲြသူ (၅၀)ရာခိုင္ႏူန္းကို ေရာက္ရွိရမည္ ျဖစ္ကာ ၂၀၂၁ခုႏွစ္ တြင္ (၅၅)ရာခိုင္ႏႈန္းထိလည္းေကာင္း၊၂၀၂၅-၂၆ ခုႏွစ္တြင္ (၇၅)ရာခိုင္ႏႈန္း ႏွင့္ ၂၀၃၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ရာႏႈန္းျပည့္ တနိုင္ငံလံုး လ်ပ္စစ္မီး ရရွိရန္ျဖစ္သည္။
ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း ဆည္ေရ နည္းပါးျခင္း၊ ေရအားလ်ပ္စစ္ထုတ္ယူသည့္ ေနရာမ်ားမွ လ်ပ္စစ္ထုတ္ယူမူ အားေလ်ာ့ျခင္းေၾကာင့္ လ်ပ္စစ္မီး မၾကာခဏ ျပတ္ေတာက္လာသည့္အတြက္ ရန္ကုန္တိုင္းေန လူအမ်ား၏ ေျပာဆိုေဝဖန္မူကို ခံေနရသည္။ မီး မၾကာခဏ ျပတ္ေတာက္မူေၾကာင့္ လူအမ်ား အာရံုစိုက္မူကို ခံလာရသည့္အေျခအေနတြင္ အစီုးရ အေနႏွင့္လည္း ဂရုတစိုက္ ေဆာင္ရႊက္ေပးေနရသည့္ အေျခအေနသို႔ ေရာက္လာသည္။ လ်ပ္စစ္မွာ ႏိုင္ငံေရးအတြက္ အေရးပါသည့္ ကိစၥရပ္တခု ျဖစ္လာသည္ ဟုပင္ ဆိုရေတာ့မည့္ အေျခအေနျဖစ္လာျပီ ျဖစ္သည္။လ်ပ္စစ္မီး ရရွိရန္အတြက္ အစီုးရ အစဥ္အဆက္ ၾကိဳးစားလာခဲ့သည္ ခ်ည္းသာ ျဖစ္သည္။ လ်ပ္စစ္ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ပါက ဖံြျဖိဳးေရးအတြက္ လြယ္ကူေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ရွိသြားႏိုင္မည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ပံုစံမ်ိဳးစံုျဖင့္ ရရွိႏိုင္ရန္ စဥ္းစားၾကခဲ့သည္။ထုတ္လုပ္ရန္အတြက္ ေရအား၊ေလအား၊ ဓါတ္ေငြ႔ ၊နယူးကလီယား ႏွင့္ ေက်ာက္မီးေသြး စသည့္ျဖင့္ မ်ိဳးစံုရွိေသာ္လည္း ေစ်းသက္သက္သာသာ ႏွင့္ ရရွိႏိုင္သည္မွာ ေရအားျဖင့္ ထုတ္ယူေရးသည္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ျမစ္ေခ်ာင္း ေရတံခြန္ ေပါၾကြယ္၀သည့္ အတြက္ လ်ပ္စစ္ထုတ္ယူႏိုင္သည့္ ေနရာေျမာက္မ်ားစြာ တည္ရွိသည္။ ေနရာအမ်ားစုမွာ ကုန္းတြင္းပိုင္းက်သည့္ ေဒသမ်ားတြင္ တည္ရွိေနသည္။အထူးသျဖင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ကရင္ျပည္နယ္၊ကယားျပည္နယ္ ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ စသည့္ တိုင္းရင္းသားေဒသနယ္ေျမမ်ားေပၚတြင္ ေရအားလ်ပ္စစ္ စီမံကိန္း အေျမာက္အမ်ားကို ေဆာင္ရႊက္လွ်က္ ရွိေနသည္။ကမာၻဘဏ္ ေဖာ္ျပခ်က္အရ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေရအားလ်ပ္စစ္ထုတ္ယူနိင္ရန္ အလားအလာ ရွိသည့္ ေနရာေပါင္း(၃၀၂)ခု ရွိကာ ထုတ္ယူႏိုင္သည့္ လ်ပ္စစ္ မဂၢဝပ္ေပါင္း(၄၆၃၃၀.၅၅) အထိ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ မဂၢဝပ္ (၅၀) ႏွင့္ အထက္ ထုက္ယူနိင္ေသာေနရာေပါင္း(၆၀)ခန္႔ ရွိကာ (၅၀)မဂၢဝပ္ေအာက္ ရရွိနိင္ေသာ ေနရာေပါင္း(၃၂)ခု ႏွင့္ (၁၀)မဂၢဝပ္ေအာက္ ရရွိနိင္ေသာ ေနရာေပါင္း(၂၁၀)ခု ခန္႔ ရွိသည္ ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။
ျပည္မသို႔သာ စီးဝင္မူ မ်ားသည့္ လ်ပ္စစ္ထုက္ယူေရး စီမံကိန္းမ်ား
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လ်ပ္စစ္ရရွိမႈ၏ (၈၀)ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ေရအားလ်ပ္စစ္မွ ရရွိျခင္း ျဖစ္ကာ အမ်ားစုကို ရန္ကုန္၊မႏၱေလး၊ ေနျပည္ေတာ္ တို႔မွ ထုက္ယူသံုးစဲြေနၾကသည္။တိုင္းရင္းသားေဒသအမ်ားစုမွာ ေရအားလ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းေဆာင္ရႊက္ေန ေဆာင္ရႊက္ဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း အဆိုပါေနရာအမ်ားစုမွာ လ်ပ္စစ္မီး မရရွိႏိုင္ေသးသည့္ ေဒသမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းကို ေတြ႔ရသည္။ လ်ပ္စစ္အမ်ားဆံုး ရယူ သံုးစဲြသည့္ တိုင္းႏွင့္ ျပည္နယ္ (၅)ခုမွာ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီး (၁၉၅၅)မဂၢဝပ္၊ မႏၱေလးတိုင္း(၅၂၆.၅)မဂၢဝပ္၊စစ္ကိုင္းတိုင္း (၂၀၈.၈) မဂၢဝပ္၊ေနျပည္ေတာ္ (၁၆၆)မဂၢဝပ္ႏွင့္ ပဲခူးတိုင္း (၁၄၀.၄၅)မဂၢဝပ္ တို႔ ျဖစ္ရာ ႏိုင္ငံ လ်ပ္စစ္ သံုးစဲြမူ၏ (၈၀)ရာခိုင္ႏႈန္း နီးပါးကို ရယူထားၾကကာ ထိုေဒသမ်ားမွာ စက္မႈလက္မႈထြန္းကားျပီး ဖံြးျဖိဳးျပီးေဒသနယ္ပယ္အမ်ားစု ျဖစ္ေနသည္ ကိုေတြ႕ရွိရသည္။ လ်ပ္စစ္ရရွိမႈ အနည္းဆံုး တိုင္းႏွင့္ ျပည္နယ္မ်ား(၅)ခု မွာ ခ်င္းျပည္နယ္(၇.၉၁) မဂၢဝပ္၊ကယားျပည္နယ္(၂၀.၃၅)မဂၢဝပ္ ၊တနသၤာရီတိုင္း(၂၇.၂၅) မဂၢဝပ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္(အေရွ႕) (၂၉) မဂၢဝပ္ ႏွင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္(၄၈) မဂၢဝပ္ တို႔ ျဖစ္ၾကသည္ကို ေတြ႔ရွိရသည္။
ေရအားလ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းမ်ားတည္ရွိေနေသာ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ လ်ပ္စစ္မီး ရယူသံုးစဲြမႈမွာ ရွမ္း(အေရွ႕) (၂၉)မဂၢဝပ္၊ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း(၁၃၄.၈၇) မဂၢဝပ္ ႏွင့္ ရွမ္း(ေျမာက္) (၈၂.၇၄) မဂၢဝပ္ ရရွိေနၾကသည္။လက္ရွိ လည္ပတ္ေနသည့္ လ်ပ္စစ္ဓါတ္အားေပးရံု (၆) ခုရွိေနျပီး ရရွိနိင္သည့္ လ်ပ္စစ္ပမာဏမွာ မဂၢဝပ္(၈၃၄) ျဖစ္သလို မဂၢဝပ္(၁၂၂၈၉.၃) ထုတ္ယူႏိုင္သည့္ စီမံကိန္း (၁၇) ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ကခ်င္ျပည္နယ္သည္ ၎သံုးစဲြမႈမွာ (၄၈)မဂၢဝပ္သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း (၃၃၉)မဂၢဝပ္ ရရွိေနသည့္ လ်ပ္စစ္စီမံကိန္း(၂)ခု ရွိသကဲ့သို႔ မဂၢဝပ္(၁၈၇၄၄.၅) ထုတ္ယူနိင္မည့္ စီမံကိန္း(၁၉)ခုကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ ကယားျပည္နယ္၏ လ်ပ္စစ္ရရွိမႈမွာ (၂၀.၃၅)မဂၢဝပ္သာ ရွိေသာ္လည္း လက္ရွိ လည္ပတ္ေနသည့္ စီမံကိန္း(၃)ခုမွ မဂၢဝပ္(၁၆၄)ကို ရရွိေနသလို မဂၢဝပ္(၉၅၄) ထုတ္နိင္သည့္ စီမံကိန္း(၅)ခု ရွိေနသည္။ရန္ကုန္တိုင္းတြင္ လ်ပ္စစ္သံုးစဲြမႈမွာ (၁၅၉၉)မဂၢဝပ္ထိ ရွိကာ လ်ပ္စစ္ထုတ္လုပ္မႈ လုပ္ငန္း(၉)ခုမွ ထုတ္လုပ္မူ မဂၢဝပ္(၇၆၀.၃) ကို ရရွိေနကာ က်န္လ်ပ္စစ္လိုအပ္ခ်က္ကို အျခားလ်ပ္စစ္ထုတ္သည့္ ေနရာမ်ားမွ ရယူသံုးစဲြေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ပဲခူးတိုင္းတြင္ လ်ပ္စစ္ထုတ္အားပမာဏ (၄၂၅.၃၅)မဂၢဝပ္ ရွိသည့္ စက္ရံု (၈)ခု တည္ရွိျပီး ေနျပည္ေတာ္တြင္ လ်ပ္စစ္ထုတ္လုပ္သည့္ေနရာ(၃)ခု ရွိကာ ပမာဏ(၄၆၀)မဂၢဝပ္ကို ရရွိေနသလို မႏၱေလးတိုင္းတြင္ (၉၈၆)မဂၢဝပ္ ရွိသည့္ လ်ပ္စစ္ထုတ္လုပ္ငန္း(၅) ခု တည္ရွိေနသည္။
တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္နွစ္ တိုးလာသည့္ သံုးစဲြမူ ႏွင့္ အရံူးခံေနသည့္ ကုန္က်စရိက္
ႏိုင္ငံတဝွမ္းမွ ထုတ္ယူရရွိႏိုင္သည့္ လ်ပ္စစ္ပမာဏမွာ (၄၅၀၀)မဂၢဝပ္ နီးပါး ရွိေနေသာ္လည္း ေႏြရာသီတြင္ အျပည့္အဝထုတ္ယူႏိုင္ျခင္း မရွိသည့္အတြက္ လ်ပ္စစ္ လိုအပ္ခ်က္ ၾကီးမားသည့္ စိန္ေခၚမူကို ၾကံဳေတြ႕ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။သုံးစြဲမႈပိုမိုမ်ားျပားလာသည့္အတြက္ ၂၀၁၉ ခုႏွစ္ ဧၿပီလအထိ တစ္ႏိုင္ငံလုံးတြင္ ထပ္မံဓာတ္အား လိုအပ္ခ်က္မွာ (၄၀၀) မဂၢါဝပ္ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး ၂၀၂၀ ခုႏွစ္တြင္ ခန႔္မွန္းတြက္ခ်က္မႈ မ်ားအရ (၆၈၈) မဂၢါဝပ္တိုးတက္သုံးစြဲလာမည့္အျပင္ ယခုႏွစ္သုံးစြဲမႈကဲ့သို႔ တိုးတက္လာပါက ျပည္သူလူထုသုံးစြဲ ႏိုင္ရန္ အရန္ဓာတ္အားပမာဏ (၅၀၀) မဂၢါဝပ္ ထားရွိရမည္ျဖစ္သည့္အတြက္ ၂၀၂၀ ခုႏွစ္တြင္ စုစုေပါင္းဓာတ္အားလိုအပ္ခ်က္မွာ (၁၅၈၈) မဂၢါဝပ္ခန႔္ လိုအပ္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း လ်ပ္စစ္ႏွင့္ စြမ္းအင္ဝန္ၾကီးဌာနမွ ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီး ဦးဝင္းခိုင္က ဆိုထားရာ တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္တိုး၍ လ်ပ္စစ္ လိုအပ္ခ်က္ ျမင့္မားလာမည္ ျဖစ္သည္။
ထိုေၾကာင့္ အစီုးရအေနႏွင့္ လ်ပ္စစ္လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ရန္အတြက္ လာအို ႏိုင္ငံ ႏွင့္ တရုတ္ႏိုင္ငံတို႔ထံမွ လ်ပ္စစ္မီးကို ဝယ္ယူသံုးစဲြရန္ စီစဥ္ေနသည္။မ်ားျပားလွေသာ စြမ္းအင္အရင္းအျမစ္မ်ား ရွိေသာ္လည္း အသံုးမခ်နိင္သည့္ အတြက္ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားထံမွ လ်ပ္စစ္ကို ဝယ္ယူသံုးစဲြေနရသည့္ အေျခအေနကို ေရာက္ရွိလာေနျပီ ျဖစ္သည္။
ထိုလိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ရန္အတြက္ ႏိုင္ငံတြင္း စီမံကိန္းမ်ား ေဆာင္ရႊက္ေနေသာ္လည္း အတားအဆီး အဟန္႔အတားမ်ား ရွိေနသည္။ ႏိုင္ငံတိုးတက္ေရးအတြက္ အေရးပါသည့္ လ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ရရွိေရး ကိစၥရပ္ျဖစ္ေသာ္လည္း အစီုးရ ေဆာင္ရႊက္ေနသည့္ လ်ပ္စစ္ထုတ္ယူရရွိေရးအတြက္ ေဆာင္ရႊက္ေနသည့္ ေဒသ ဖံြျဖိဳးေရးအတြက္ ေဆာင္ရႊက္ေနမူ အေျခအေနမွာ နည္းပါးလွသည္။ အထူးသျဖင့္ သံလြင္ျမစ္ဝွမ္းတေလ်ာက္၊ ဧရာဝတီျမစ္ အထက္ပိုင္း၊ နမၼတူျမစ္၊ျမစ္ငယ္ျမစ္တို႔ အနီးရွိ ေဒသဖံြျဖိဳးေရးအတြက္ ေဆာင္ရႊက္ေနမူအေျခအေနမွာ ဖံြျဖိဳးျပီး ျပည္မေဒသမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယဥ္လွ်င္ အဆမတန္ ႏွီမ့္က်ေနဆဲ အေျခအေနတြင္ တည္ရွိေနသည္။
အေရးပါသည့္ ကိစၥရပ္တခုမွာ ႏီုင္ငံေတာ္မွ ႏွစ္စဥ္ လ်ပ္စစ္မီး ရရွိသံုးစဲြေနသူမ်ားအတြက္ က်ပ္(၅၀၀)ဘီလီယံခန္႔ စိုက္ထုက္ေပးေနမူပင္ ျဖစ္သည္။ လ်ပ္စစ္မီး ရရွိမူေၾကာင့္ ဖံြျဖိဳးမူအားေကာင္းေနသည့္ အျပင္ ထပ္မံ၍ အစီုးရက ၎တို႔ လ်ပ္စစ္သံုးစဲြေနမူအေပၚ ထပ္မံစိုက္ထုတ္ေပးေနမူမွာ လ်ပ္စစ္ထုတ္ယူျပီး ဖံြျဖိဳးမူေကာင္းစြာ မရွိေသးသည့္ ေဒသမ်ားမွ ျပည္သူမ်ားအေပၚ ေလွာင္ေျပာင္ေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။ ေရအားလ်ပ္စစ္ကဲ့သုိ႔ ေစ်းသက္သာေသာ လ်ပ္စစ္ထုက္ယူလွ်င္ တစ္ယူနစ္လွ်င္ က်ပ္(၁၁၀)မွ က်ပ္(၁၅၀)အထိ ကုန္က်ေနေသာ္လည္း လ်ပ္စစ္ သံုးစဲြမူအတြက္ တစ္ယူနစ္လွ်င္ (၃၅)က်ပ္ ဝန္းက်င္သာ က်သင့္ေနျပီး အစီုးရမွ က်ပ္(၇၀)မွ က်ပ္(၁၀၀)အထိ စိုက္ထုက္ေပးေနမႈမွာ ဖံြျဖိဳးမူ ႏွိမ့္က်ေသာ ေဒသမ်ားကို မ်က္ႏွာလဲြ လုပ္ေနျခင္း ဟုပင္ ယူဆရမည္သာ။
ဒီအျပင္ အစီုးရ အေနႏွင့္ လ်ပ္စစ္မီး ရရွိရန္ စီမံကိန္းမ်ားကို ေရအား၊ေလအား ႏွင့္ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔သံုးသည့္ နည္းမ်ားအသံုးျပဳကာ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္မ်ားမွ B.O.Tစနစ္ႏွင့္ (၁၅) ခု လုပ္ေဆာင္ရန္ ျပင္ဆင္ေနကာ မဂၢဝပ္(၄၅၆၇.၄) ကို ရရွိနိင္မည္ ျဖစ္ျပီး ႏိုင္ငံတကာမွ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမူျဖင့္ လုပ္ငန္း(၆၀)ခန္႔ကို ေဆာင္ရႊက္ရန္ ျပင္ဆင္ေနကာ မဂၢဝပ္(၅၈၀၃၆) အထိ ရရွိနိင္မည္ဟု ဆိုသည္။ အဆိုပါ စီမံကိန္းမ်ားမွ လွ်ပ္စစ္မီးကို ရယူသံုးစဲြပါက အစီုးရ အေနႏွင့္ ယခင္ထက္ ပိုမိုစိုက္ထုက္ အရံူးခံေပးရမည့္ အေျခအေနတြင္ တည္ရွိေနသည္မွာ သတိျပဳဖြယ္ရာ ျဖစ္သည္။ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းမ်ားအေနႏွင့္ တစ္ယူနစ္လွ်င္ အႏွိမ့္ဆံုး က်ပ္(၁၁၀) မရလွ်င္ လုပ္ငန္းလည္ပတ္ၾကမည္ မဟုက္ပဲ ေစ်းကြက္ထဲသို႔သာ ေရာင္းခ်ၾကမည့္ အေျခအေနျဖစ္သည္။
ပိုင္ဆိုင္သူ ႏွင့္ သံုးစဲြသူၾကား မ်တရန္ လို
လ်ပ္စစ္မီး ရယူသံုးစဲြေနသည့္ ေနရာအမ်ားစုမွာ ရန္ကုန္၊မႏၱေလးတို႔ကဲ့သို႔ ဖံြျဖိဳးျပီးေသာ ျပည္မ ေဒသမ်ားသာ ျဖစ္သည္။လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္ျခင္း၊ပညာေရး၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း ေပါမ်ားသည့္ ေနရာ ျဖစ္ကာ ဝင္ေငြ ရရွိမူအပိုင္းတြင္ ႏိုင္ငံအတြင္း အျမင့္ဆံုး ျဖစ္ေနေသာ္လည္း အခြန္ေကာက္ခံရရွိမႈမွာ ေျပာပေလာက္သည့္ အေနအထားတြင္ မရွိေခ်။ အဆိုပါ ႏိုင္ငံေတာ္မွ အရံူးခံ စိုက္ထုတ္ေပးေနသည့္ က်ပ္ဘီလီယံ(၅၀၀)ကို လ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ထုတ္ယူေနသည့္ ေဒသဖံြျဖိဳးေရး၊လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ပညာေရး ႏွင့္ ေက်းလတ္ေဒသဖံြျဖိဳးေရးတို႔တြင္ အသံုးခ်ေပးပါက အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ ကိစၥရပ္ ျဖစ္လာမည္သာ။
ႏိုင္ငံေတာ္ေငြသည္ တိုင္းျပည္အတြင္းရွိ လူအားလံုးႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ေငြသာ ျဖစ္ရာ ႏွီမ့္က်လွေသာ ေဒသမ်ားမွ သဘာဝအရင္းအျမစ္မ်ားကို ရယူသံုးစဲြရံုသာမက ရရွိလာသည့္ လ်ပ္စစ္ကိုပင္ ေပးရမည့္ႏႈန္းထားကို မေပးေဆာင္သည့္အျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဘ႑ာေငြကိုပါ ႏွစ္စဥ္ ျဖဳန္းတီးေပးေနသည့္ အခ်က္မွာအင့္အားသင့္ဖြယ္ရာပင္ ျဖစ္သည္။
တိုင္းရင္းသား ေဒသအမ်ားစုမွာ သဘာဝအရင္းအျမစ္ေပါၾကြယ္ဝလွသလို စြမ္းအင္အတြက္ အသံုးခ်ႏိုင္သည့္ ေနရာမ်ားျပားစြာ တည္ရွိေနေသာ္လည္း အဆိုပါ ေဒသမ်ားမွ စြမ္းအင္ ႏွင့္ အရင္းအျမစ္မ်ားစြာကို ျပည္မသို႔သာ စီးဆင္းေနျပီး ေဒသအတြက္ ဖံြျဖိဳးေရး ေဆာင္ရႊက္မႈမွာ နည္းပါးလွသည္။ ေရအားကို အသံုးျပဳသည့္ စီမံကိန္းအမ်ားစုမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ကယားျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္တို႔တြင္ တည္ရွိေနရာ စီမံကိန္းမွ ရရွိလာမည့္ အက်ိဳးအျမတ္ ႏွင့္ အရင္းအျမစ္ကို ေဒသခံမ်ားအတြက္ အသံုးျပဳေပးရန္ လိုအပ္သည္။
အထူးသျဖင့္ ဖံြျဖိဳးေရးအတြက္ အေရးပါေသာ လ်ပ္စစ္မီးကို ေဒသအတြက္ ထိုက္သင့္ေသာ အခ်ိဳးတစ္ခု ေဝမ်ေပးရန္ လိုအပ္သည္ ဟု ယူဆသည္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္လာျပီး လ်ပ္စစ္လိုအပ္ခ်က္ ျပည့္မွီပါက ေဒသတြင္း ဆင္းရဲေမြေတမူႏႈန္းထားကို ေလ်ာ့ခ်နိင္ရံုသာမက ပညာေရး ႏွီမ့္က်မူ၊အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးမူ ႏွင့္ ဖံြျဖိဳးမူ နည္းပါးမူကိုပါ ေျဖေလ်ာ့ေပးလာနိင္မည္ ျဖစ္သည္။
ေဒသခံတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားတြက္လည္း အသံုးခ်ေပးပါ
ပင္မရင္းျမစ္ျဖစ္ေသာ ေဒသအက်ိဳးစီးပြားကို မထည့္တြက္ပဲ ဖံြျဖိဳးျပီးေနရာမ်ားသို႔သာ လ်ပ္စစ္မီး လံုလံုေလာက္ေလာက္ ရရွိေစရန္ ၾကိဳးပမ္းေနမႈမွာ ေဒသခံတို႔အေပၚ စိက္ပ်က္ေစသည့္ အေၾကာင္းတစ္ခ်က္လည္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေရအားလ်ပ္စစ္စီမံကိန္းမ်ားတည္ေဆာက္ေနျခင္းကို ကန္႕ကြက္ခံရမႈ အမ်ားအျပား ျဖစ္ေပၚေနျပီး ေဒသခံမ်ားကို အေထာက္အပံ မျဖစ္ျခင္းမွာ အဓီက အခ်က္တြင္ ပါဝင္ေနသည္။ သမိုင္းတေလ်ာက္ စီမံကိန္းမ်ားေၾကာင့္ အဆိုပါေဒသမ်ား အက်ိဳးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းေစသည့္ သာဓက မရွိပဲ သဘာဝပါတ္ဝန္းက်င္ ထိခိုက္ပ်က္ဆီးျခင္း ႏွင့္ ေဒသခံလူအမ်ားစု ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ရျခင္း၊ သဘာဝအရင္းအျမစ္ကို အသံုးခ်ခြင့္ ဆံုးရံူးရမူတို႔သာ တည္ရွိေနသည္။
ထိုေၾကာင့္ သံယာဇာတ အရင္းအျမစ္ကို အသံုးခ်လွ်င္ ဖံြျဖိဳးျပီးေဒသမ်ား ပိုမိုတိုးတက္လာေရးကိုသာ အာရံုျပဳေနျခင္းထက္ ေဒသခံမ်ား အေပၚ အက်ိဳးရွိေစနိင္ျပီး လ်ပ္စစ္မီးလိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းေပးနိင္ဖို႔ လိုသည္။ အျပန္အလွန္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေသာ ေဆာင္ရႊက္ခ်က္ ျဖစ္ေပၚမွသာ ေဒသရင္းျမစ္မ်ားကို အသံုးခ်မူအေပၚေကာင္းစြာ ထိန္းေက်ာင္းလာနိင္မည္ ဟု ယူဆမိပါသည္။
