“ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေတြ ဝင္လာရင္ အားလံုးက ကိုယ့္ၿပိဳင္ဘက္ခ်ည္းမဟုတ္ပါဘူး”

အစုိးရသစ္တက္လာၿပီးေနာက္ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္ ၂၉ ရက္တြင္ အစိုးရက်င့္သံုးမည့္ စီးပြားေရးမူဝါဒ ၁၂ ခ်က္ ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ စီးပြားေရးမူဝါဒ ၁၂ ခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးမွာ တိုးတက္ မႈ ရွိမလာသည့္အျပင္ အက်ဘက္သုိ႔ ေရာက္သြားသည္ဟု စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ားက ေထာက္ျပေျပာဆိုေနၾက သည္။ ထို႔ျပင္ မၾကာေသးခင္ကာလက အစိုးရအေနျဖင့္ ဝန္ႀကီးဌာနအသစ္တစ္ခုကို တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။ ယင္းဝန္ႀကီးဌာန၏ အမည္မွာ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားစီးပြားဆက္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းဝန္ႀကီးဌာန ဖြဲ႔စည္းရျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ေျခႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈမ်ား လာေရာက္ျခင္းမရွိသည့္ အေၾကာင္း အရာမ်ား၊ ျမန္မာ့စီးပြားေရးအေျခအေနမ်ားကို သိရွိႏုိင္ရန္အတြက္ စီးပြားေရးပညာရွင္ ဦးေဇယ်သူအား ေတြ႔ဆံု ေမးျမန္းထားသည္မ်ားကို ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။

မင္းရန္ႏုိင္-ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းသည္။

အစိုးရက ၂၀၁၆ ခုႏွစ္မွာ ထုတ္ျပန္လိုက္တဲ့ စီးပြာေရးမူဝါဒ ၁၂ ခ်က္က ျမန္မာ့စီးပြာေရးအတြက္ အေထာက္ အကူျပဳေနၿပီလို႔ ထင္ပါသလား။ ဆရာသံုးသပ္ခ်က္ကို သိပါရေစ။

စီပြားေရးမူဝါဒက သိပ္ၿပီးမစြံဘူး။ မစြံတဲ့အခါၾကေတာ့ အခုက အသစ္ထြက္လာတဲ့ Myanmar Sustainable Development Plan-MSDP (ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရရွည္တည္တံ့ခိုင္ၿမဲၿပီး ဟန္ခ်က္ညီေသာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ စီမံကိန္း) မွာေတာ့ ဆိုလိုခ်င္တာကို တိတိက်က် ပိုၿပီးေတာ့ ပါတယ္။ စီးပြားေရးမူဝါဒ ၁၂ ခ်က္မွာေတာ့ ေယဘူယ်မ်ား တယ္။

အစိုးရက စီးပြားေရးမူဝါဒ ၁၂ ခ်က္ အခိုင္အမာခ်ထားေပးေပမယ့္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈက ထင္သေလာက္ ဝင္ေရာက္မႈမရွိတာ ဘယ္လိုအခ်က္ေတြေၾကာင့္ပါလဲဆရာ။

ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈက ဝင္ေတာ့ဝင္ပါတယ္။ ဝင္ေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္သေလာက္ မဝင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္တာက ေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္ထားတာေတာ့ ထားတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈအပိုင္းမွာ လိုအပ္ခ်က္ရွိတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ဒီႏွစ္ထဲမွာ ရခိုင္ကိစၥေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္။ ဒီမတုိင္ခင္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္တြင္း မွာ စီးပြားေရးလုပ္ရတာ၊ လြယ္ကူမႈ၊ မလြယ္ကူမႈ အဲဒါေတြအေပၚမူတည္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူေတြ ဝင္လာဖို႔ အစိုးရရယ္၊ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြက ျပင္ဆင္သင့္တဲ့အခ်က္ေတြကို အႀကံျပဳေပးပါဦးဆရာ။

အခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ျပည္တြင္းတင္ ၿပိဳင္ရတာမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ျပည္ပနဲ႔ပါ ၿပိဳင္ရတာ။ ျပည္ပ က ကိုယ့္ဆီမွာ ကုမၸဏီလာဖြင့္ရင္ေပါ့။ လာမဖြင့္ရင္လည္း သူတို႔ႏုိင္ငံမွာ ကုန္ပစၥည္းေတြ ထုတ္လုပ္ၿပီး ကိုယ့္ ဆီကို တင္ပို႔လုိက္တဲ့အခါၾကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္ဖို႔ လိုလာတယ္။ ကိုယ့္ဘက္က အရည္အခ်င္း ေတြ ျဖည့္ထားဖို႔ လိုတယ္။ ဝန္ထမ္းအင္အား၊ ေနာက္ ေငြအရင္းအႏွီး၊ ၿပီးတဲ့အခါ အျမင္ေပါ့ေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘက္က အျမင္က်ယ္ဖို႔ လိုတယ္။ သူမ်ားမလုပ္တဲ့ဟာ ဘာလုပ္မွာလဲ။ အဲဒါမ်ိဳးေတြကအစ အစစအရာရာ ျပင္ ဆင္ထားဖို႔ လိုပါတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ကမာၻ႔ဘဏ္က သတ္မွတ္ထားတဲ့ Doing business (စီးပြားေရးလုပ္ရလြယ္ကူမႈအဆင့္) အေျခ အေနက ဘယ္လုိရွိပါသလဲ။ လက္ရွိမွာ အဆင့္က်ေအာင္လည္း လုပ္ေဆာင္ေနတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဘယ္လုိမ်ဳိး ျပဳျပင္ၿပီးလုပ္ေဆာင္ဖို႔လိုအပ္ပါသလဲ။

Doing business က အရင္ႏွစ္အတုိင္း ျဖစ္ေနတယ္။ ၂၀၁၉ ခုႏွစ္အတြက္ ထြက္လာတဲ့အေျခအေနမွာလည္း  ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၉၀ ရွိတဲ့အထဲမွာ အဆင့္က ၁၇၁ ျဖစ္ေနတယ္။ ဆိုေတာ့ အရင္အတုိင္းပဲျဖစ္ေနတယ္။ ဒါကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ကိုယ့္ဘက္က တိုးေအာင္ႀကိဳးစားေပမယ့္ သူမ်ားေတြကလည္း တက္လာတဲ့ အခါ ၾကေတာ့ ကိုယ့္ဘက္က တန္႔ေနတဲ့ အေျခအေနျဖစ္သြားတာေပါ့။ လုပ္စရာ၊ ေျဖေလ်ာ့စရာေတြကေတာ့ အမ်ား ႀကီးပဲ။ အိမ္ေဆာက္လုပ္ခြင့္တို႔၊ လွ်ပ္စစ္မီးကိစၥတို႔ ရတာလြယ္လား၊ မလြယ္လား၊ အခြန္ေဆာင္ရတာ လြယ္ လား၊ မလြယ္လား အဲဒီအခ်က္ေတြက အမ်ားႀကီးပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ ႀကိဳးနီစနစ္ေတြ ျမန္ျမန္ဖယ္ ေပးရမယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကြင္းဆင္းၿပီးတဲ့အခါ ဘာေတြလိုအပ္လဲ။ အဲဒါေတြ ေတာက္ေလ်ာက္ေမးၿပီးေတာ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈအပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူမ်ားႏုိင္ငံေတြမွာလည္း လုပ္ ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ကိုယ္က ႏွစ္ဆေလာက္ ႀကိဳးစားမွ ကိုယ့္အဆင့္က ခုန္တက္မွာပါ။

အစိုးရအေနနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ႏုိင္လို႔ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူေတြ ဝင္လာမယ္ဆိုရင္ ျပည္ တြင္းရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူေတြအေပၚ ဘယ္လိုရိုက္ခတ္မႈေတြ ျဖစ္လာႏုိင္ပါသလဲ။ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားသင့္ ပါသလဲဆရာ။

ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေတြ ဝင္လာရင္ အားလံုးက ကိုယ့္ၿပိဳင္ဘက္ခ်ည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏံွမႈေတြဝင္လာရင္ သူတို႔နဲ႔အတူ အလုပ္ေတြလည္း ပါလာမယ္။ အရင္းအႏွီးေတြလည္း ပါလာမယ္။ ၿပီးရင္ သူတို႔ဆီက ကၽြန္ေတာ္ တို႔ နည္းပညာေတြလည္း ရႏိုင္တယ္။ ဥပမာ-ကုမၸဏီႀကီးရင္ သူတို႔က အစအဆံုးမလုပ္ႏုိင္ဘူး။ မလုပ္ႏိုင္တဲ့အ ခါ ကိုယ့္ကိုျပန္ၿပီး ကန္ထရိုက္ျပန္ေပးတာမ်ိဳးရွိမယ္။ ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ သူတို႔နဲ႔အတူတူ ကုမၸဏီအေသးေလး ေတြပါ လုိက္ဝင္လာရင္ ကိုယ္ေတြနဲ႔အတူတူ အလုပ္တြဲလုပ္လို႔ရမယ္။ သူတို႔ဝင္လာေတာ့မွ တျခားႏုိင္ငံကလူ ေတြကလည္း ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏံွမႈေတြ ထပ္ဝင္လာရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဈးကြက္က ႀကီးလာမယ္။ ေဈးကြက္ႀကီးလာ ရင္ ကိုယ္ေရာင္းတဲ့ပစၥည္းေတြ၊ ကိုယ္ထုတ္တဲ့ဝန္ေဆာင္မႈေတြ ဒါေတြကို သံုးတဲ့လူလည္း မ်ားလာမွာေပါ့။ အဲ ဒါေတြအတြက္ပါ သူတို႔ေတြနဲ႔ ဘယ္လိုပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ၿပိဳင္လဲၿပိဳင္၊ ေပါင္းလဲေပါင္းရ မွာ ျဖစ္ပါတယ္။  

ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးက႑အသီးသီးကို ၾကည့္လုိက္ရင္ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူေတြက အလုပ္ျဖစ္ရံုေလာက္ပဲ ထိန္းၿပီးလည္ပတ္ေနတဲ့ ပံုသဏၭာန္ေတြ႔ရပါတယ္။ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ထဲမွာဆို တခ်ိဳ႕ လုပ္ငန္းေတြ မလည္ပတ္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ရပ္တန္႔သြားရတယ္။ ဘယ္လိုအခ်က္ေတြက အားနည္းခ်က္ ျဖစ္ေစတာလဲ။ ဘယ္လိုျပဳျပင္သင့္ပါသလဲဆရာ။

ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ တစ္ခုကေတာ့ လုပ္ငန္းတစ္ခုခ်င္းစီနဲ႔ဆိုင္တဲ့ဟာမ်ိဳးပါ။ လုပ္ငန္းက အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့လူေတြနဲ႔ စီမံ ခန္႔ခြဲမႈတို႔၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ နည္းသလား၊ မ်ားသလား။ ေနာက္ လုပ္ငန္းထဲမွာရွိတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ အဲဒါေတြနဲ႔လည္း ဆုိင္မွာပါ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ တစ္ႏုိင္ငံလံုးအေျခအ ေနနဲ႔ ဆုိင္ပါတယ္။ တစ္ႏုိင္ငံလံုးစီးပြားေရးကေရာ ေႏွးသြားသလား၊ ဒါမွမဟုတ္ တက္လာသလား။ တက္လာ တယ္၊ က်သြားတယ္ဆိုရင္လည္း တစ္ႏုိင္လံုးစီးပြားေရးက လံုးဝတက္ေန၊ က်ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ ရဲ႕ စီးပြားေရးက နယ္ပယ္အလုိက္ တက္တာ၊ က်တာရွိမယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္ငန္းက က်တဲ့နယ္ပယ္မွာရွိေနရင္ ကိုယ္လည္း အထိုက္အေလ်ာက္ ထိခိုက္ႏိုင္မယ္။ တက္တဲ့နယ္ပယ္ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္လုပ္ငန္းက အထိုက္အ ေလ်ာက္ တက္လာႏုိင္တယ္ဆိုေတာ့ ႏွစ္မ်ိဳးေတာ့ ရွိပါတယ္။ နယ္ပယ္ထဲမွာပဲ က်သြားတဲ့လုပ္ငန္း ပ်က္သြားတဲ့ လုပ္ငန္းရွိသလို တက္လာတဲ့လုပ္ငန္းလည္းရွိႏုိင္ပါတယ္။ အခုနက ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ ကိုယ့္ကုမၸဏီလုပ္ငန္း အေျခအေနနဲ႔လည္း ဆိုင္တယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔လည္း ဆုိင္ပါတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာဆိုရင္ ဘယ္လုပ္ငန္းက အခက္အခဲေတြ ျဖစ္ေပၚေနတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ရွိ ရပါသလဲ။

ကၽြန္ေတာ္မွန္းတာေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြရွိမယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ခရီးသြားလုပ္ငန္းနယ္ပယ္ေပါ့။ ခရီးသြားလုပ္ငန္းဆိုတဲ့ေနရာမွာ ျပည္ပခရီးသြားလုပ္ငန္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ေနရာေတြ ဒါေတြက အခု ဒီလပိုင္းေတြမွာ ထိ ထားတဲ့သေဘာေတြေတာ့ ျမင္ေနရတယ္။ က်န္တဲ့ဟာေတြလည္း ရွိခ်င္မွ ရွိလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီႏွစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထင္ ထိေနတာ ေတြ႔ရတယ္။

ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္လာရတယ္ဆိုတာကိုပါ သံုးသပ္ေပးပါဦးဆရာ။

ေဆာက္လုပ္ေရးနဲ႔ အိမ္ၿခံေျမကေတာ့ အစကတည္းက ျဖစ္ေနတာ။ ဒီအစိုးရ စတက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း ေျခာက္ လေလာက္မွ နည္းနည္းၿငိမ္သြားတယ္။ ၿငိမ္သြားၿပီး ေနာက္ပိုင္း ေနရာက အေျပာင္းအလဲတခ်ိဳ႕ရွိတယ္။ ေနာက္ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေဆာက္လိုက္တာကလည္း ဝယ္လိုအားထက္ ပိုၿပီးေဆာက္လုိက္တာ တခ်ိဳ႕ရွိတယ္။ ဥပမာ- ကြန္ဒိုေတြအမ်ားႀကီး တက္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ဝယ္လိုအားမရွိတဲ့အခါ ရပ္သြားတဲ့သေဘာမ်ိဳး၊ ေႏွးသြားတဲ့သ ေဘာမ်ိဳးျဖစ္ေနတာေတြ အဲဒီအခါက်ေတာ့ သူတို႔ကေႏွးသြားရင္ က်န္တာေတြလည္း ေဈးကြက္တစ္ေလွ်ာက္ ေႏွးသြားတယ္။ အဲဒီက်ရင္ တခ်ိဳ႕ဝယ္ၿပီး ေဈးကစားေနတဲ့လူေတြလည္း ဒီနယ္ပယ္ထဲကထြက္သြားတာေတြ လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒါေတြေၾကာင့္ မီးခိုးႂကြက္ေလွ်ာက္သလို ျဖစ္လာတာေတြေပါ့။

ကမၻာ့လည့္ခရီးသြားလုပ္ငန္းက်ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးႏွစ္ေလာက္က ျမန္မာျပည္ ဖြင့္ၿပီဆိုၿပီး လူေတြက စိတ္အား ထက္သန္စြာ ဝင္ၾကတယ္ေပါ့။ ဝင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဟိုတယ္ခေတြ ေဈးႀကီးတာတို႔၊ ေလယာဥ္ခ ေဈးႀကီးတာတို႔စတဲ့ ဟာေတြကို လူေတြက ဂရုမစိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒါေတြက ႏွစ္ႏွစ္၊ သံုးႏွစ္ေလာက္အတြင္း ကမၻာကို ျပန္႔သြားတဲ့အခါမွာ သူတို႔ေတြက တျခားနည္းနည္းေဈးပိုသက္သာၿပီး ခရီးသည္အဝင္အထြက္မ်ားတဲ့ ေဒသေတြ လွည့္သြားၾကတာေပါ့။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ရခုိင္ကိစၥကလည္း အျပင္မွာ ဂယက္ရိုက္တာ အဲဒါေတြေၾကာင့္လည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ ျဖစ္လာတာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။

ဒီက႑ေတြ ျပန္ေကာင္းလာဖို႔ဆိုရင္ အစိုးရအေနနဲ႔ေရာ၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြအေနနဲ႔ပါ ဘယ္လိုမ်ိဳး ျပဳျပင္ ေဆာင္ရြက္သင့္ပါသလဲဆရာ။

နယ္ပယ္အလုိက္ကေတာ့ အမ်ားႀကီးလုပ္လို႔ ရပါတယ္။ ေဆာက္လုပ္ေရးမွာဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္က ရန္ကုန္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ ေနထိုင္ဖို႔ အိမ္လိုအပ္ခ်က္က အမ်ားႀကီးရွိေနေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူေတြရဲ႕ ဝယ္ႏုိင္တဲ့ အေပၚ မွီၿပီးေဆာက္တာမ်ိဳး နည္းေနေသးတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္က ေဈးႀကီးႀကီးေတြဘက္ကို မ်ားေနေတာ့ ဝယ္လုိအားနဲ႔ ေရာင္းလိုအားကို သုေတသနလုပ္ၿပီးရင္ ေဆာက္ဖို႔ လိုအပ္လိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုဆိုရင္ သင့္ေတာ္တဲ့ ေဈးထြက္လာလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ေပါက္ေဈးနဲ႔အညီ ေရာင္းဝယ္ဖို႔ေပါ့။ ဆိုလိုတာက ေလးေထာင္ေလာက္ဆိုရင္ အခုက ႏွစ္ေထာင္၊ ႏွစ္ေထာင္ငါးရာေလာက္နဲ႔ ခ်ေရာင္းမွပဲ ေဈးကြက္က လည္ပတ္သြားမယ့္သေဘာရွိတယ္။

ကမၻာ့လည္ခရီးသြားလုပ္ငန္းကေတာ့ ကိုယ္ကလည္း နာမည္ရေအာင္၊ တက္ေအာင္လုပ္ဖို႔လိုတယ္။ ကိုယ့္ဘက္ ကလည္း ဒီခရီးစဥ္အသစ္ေပၚတာတို႔၊ ဒီအထဲမွာ ခရီးသြားရင္ ေဈးႀကီးတာေတြ ေလ်ာ့တာတို႔၊ ဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္ဖို႔ ေတာ့ လိုမယ္။

အစိုးရအေနနဲ႔ အခု တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းလုိက္တဲ့ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားစီးပြားဆက္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန က ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးကို ကုစားႏုိင္ပါ့မလား။ ဘယ္လိုအက်ိဳးရလဒ္ေတြ ထြက္ေပၚလာမယ္လို႔ ဆရာသံုးသပ္ခ်င္ပါသလဲ။

သူက ျမန္မာႏုိင္ငံ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈက႑ကို တြန္းေပးဖို႔ ထပ္ဖြဲ႔လုိက္တာေပါ့။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ညႊန္ ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဦးစီးဌာနတုိ႔၊ DICA တို႔က ေနာက္ကေန တြန္းထားေပးရတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ထင္က မလံုေလာက္ဘူးလို႔ ထင္လို႔ အဲဒီဝန္ႀကီးဌာနကို ထပ္ဖြဲ႔လုိက္တာ ျဖစ္မယ္။ ဝန္ႀကီးဌာနဖြဲ႔ၿပီးရင္ေတာ့ အရင္က ျမန္မာရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ ေကာ္မရွင္အေနနဲ႔ မလုပ္ႏုိင္တဲ့ဟာေတြေပါ့။ ဥပမာ- ႏုိင္ငံျခားကို သြားၿပီးေတာ့ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈကို ေခၚဖို႔၊ ကိုယ့္ႏုိင္ငံအတြက္ အက်ိဳးရွိမယ့္သူေတြကို သြားၿပီးေတာ့ စြဲေဆာင္တာတို႔၊ လူအား၊ ေငြ အားနဲ႔ ဆြဲေခၚလာႏုိင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈက အမ်ားႀကီးဝင္လာႏုိင္ဖို႔ရွိပါတယ္။

အခု ေမးခဲ့တာေတြနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဆရာ့အေနနဲ႔ သီးျခားျဖည့္စြက္ေျပာၾကားလုိတာ၊ အႀကံဳျပဳလို တာမ်ားရွိရင္ ေျပာၾကားေပးပါဦးဆရာ။

စီးပြားေရးက အားလံုးနဲ႔ ဆုိင္တယ္။ အားလံုးနဲ႔ဆုိင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ စီးပြားေရးေကာင္းလာရင္ေတာ့ ႏုိင္ငံသား တုိင္း ေတာမွာေနေန၊ ၿမိဳ႕မွာေနေန၊ ဘယ္ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းမွာပဲေနေန သူတို႔ဘဝေတြက တုိးတက္လာမွာပဲ။ တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာေတာ့ NLD အစိုးရက ဒါကို တြန္းခ်င္တယ္။ တြန္းလိုက္တယ္ဆိုရင္ ဒါက ႏွစ္ႏွစ္ ေလာက္အတြင္းမွာ အမ်ားႀကီးေျပာင္းသြားႏုိင္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္သက္တမ္းအတြင္းမွာ စီးပြားေရးကို ဦးစားေပးၿပီး လုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆရာ။