ဆောင်းပါး

အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓါတ္ vs ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္

Salai Kham Tin Thang

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေတာင္ေပၚေနတုိင္းရင္းသားေတြက ဗမာတုိင္းရင္းသားေတြအေၾကာင္းကို နားလည္သေလာက္ ဗမာတိုင္းရင္းသားဘက္က က်န္တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ သမုိင္းႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳအေပၚ သိရွိနားလည္မွဳ ေတာ္ေတာ္ေလး အားနည္းပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ႔ ေက်ာင္းစာသင္ရုိးေတြမွာ ဗမာသမုိင္းႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳကိုသာ အဓိကထား သင္ရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ မတူတဲ့ ကုိယ္ပိုင္သမုိုင္းေၾကာင္းႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳကုိယ္စီရွိတ့ဲ လူမ်ဳိးေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုႏိိုင္ငံ ျဖစ္တ့ဲအတြက္ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးႏွင့္တစ္မ်ဳိးရဲ႕ ခံယူခ်က္ႏွင့္တန္ဘိုးထားမွဳေတြ ကဲြျပားမွဳရွိတာ သဘာ၀ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ မတူကြဲဲျပားမွဳေတြ စုစည္းေနထိုင္တာကို အလွတရားတစ္ခုလို မျမင္ဘဲ မ်ားစြာထဲက လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးရဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳႏွင့္ သမိုင္းေၾကာင္းကိုသာ သီးသန္႔ ေရြးထုတ္ၿပီး ၄င္းယဥ္ေက်းမွဳႏွင့္ သမိုင္းေၾကာင္းအေပၚ အေျခခံတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္အျဖစ္ အတင္း ေျပာင္းလဲတည္ေဆာက္လုိက္တဲ့အခါ မၿပီးွွဆံုးႏုိင္တ့ဲ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ေပၚလာတာ အဆန္းမဟုတ္ပါ။ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးခါစ ျမန္မာျပည္ေခါင္းဆာင္မ်ားအေနႏွင့္ ေတာင္ေပၚေနတိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕  ဗဟုိအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကုိ မလိုလားတဲ့ သမုိင္းေၾကာင္းႏွင့္ ၄င္းစနစ္ႏွင့္ သဟဇာတမရွိတဲ့ လူမွဳဖြဲ႔စည္းပုံေတြကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ရင္ ယဥ္ေက်းမွဳတစ္ခုကိုသာ အေျခခံတ့ဲ တစ္ျပည္ေထာင္ စနစ္မ်ဳိးကုိ စဥ္းစားခ်င္မွ စဥ္းစားေပလိမ့္မည္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သင္ရတဲ့ ေက်င္းစာမွာ ျပဌါန္းထားတ့့ဲ သင္ရုိးေတြရဲ႕ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုက အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓတ္ ရွင္သန္ႏုိး ကားေစဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓတ္က ဗမာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ သမုိင္းေၾကာင္းႏွင့္   အဂၤလိပ္ကုိလုိနီေတြကို တုိက္ထုတ္ရာမွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသားေရး ေဆာင္ပုဒ္ (အမ်ဳိး၊ဘာသာ၊သာသနာ) အေပၚ အေျခခံထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးတာႏွင့္ ဒီအမ်ဳိးသားေရးေဆာင္ပုဒ္ကို တစ္ျပည္ေထာင္စနစ္ထူေထာင္ရာမွာ ပင္မေပၚလစီပမာ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ ေဖာ္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အစိုးရသာ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေျပာင္းသြားတယ္။ ေပၚလစီကေတာ့ ေျပာင္းလဲမွဳ ႀကီးႀကီးမားမား မရွိေသးပါဘူး။ တစ္ျခားေသာ ျပည္ေထာင္စု၀င္တုိင္းရင္းသားေတြထက္ ယဥ္ေက်းမွဳအရ ဗမာယဥ္ေက်းမွဳက ပုိုုုုုုုုုုုုျမင့္ျမတ္တယ္ဆိုတဲ့ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒကလည္း တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ေတြဆီမွာ နက္နက္ရွိင္းရွဳိင္း ကိန္းေအာင္းခဲ့ဟန္ ရွိသည္။ ေက်ာင္းမွာ သင္ရတ့ဲ ျမန္မာစာက ဗမာစာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳကုိ အဓိကထား ျပဌါန္းထားတာ ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာ့သမုိင္းကလည္း ဗမာသမုိင္းနဲ႔ ထပ္တူက်သည့္ ပုံစံမ်ဳိး ျပဌါန္းထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စုကုိလည္း အေနာ္ရထာမင္းမွ စၿပီးဘုရင့္ေနာင္၊ အေလာင္းမင္းတရားတုိ႔မွ တစ္ဆက္ၿပီးတစ္ဆက္ တည္ေထာင္ထားသည့္ ပုံစံႏွင့္ သင္ၾကားေပးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ကုိ ၄င္းဘုရင့္ႏုိင္ငံေတာ္မ်ား၏ အဆက္ စတုတၳျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အျဖစ္ ရွုျမင္ေအာင္ သင္ၾကားေပးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးဗမာဘုရင္မင္းလက္ထက္ကတည္းမွ တိုင္းရင္းသားအားလုံး ဥမကဲြ သိုက္မပ်က္ အတူတကြ ေနထုိင္လာခဲ့သကဲ့သုိ႔ သင္ၾကားေပးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္မွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ျပည္ေထာင္စုသမုိင္းက ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကေနဘဲ စတင္လာတာျဖစ္ၿပီး တုိင္းရင္းသားေတြ စုေပါင္းတည္ေထာင္ထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေက်ာင္းစာမွာ သင္ရတ့ဲ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓတ္က အဂၤလိပ္ကုိလုိနီလက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္သာ မဟုတ္ဘဲ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးရဲ႕ အဓိကယဥ္ေက်းမွဳ လကၡဏာေတြျဖစ္တဲ့ အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ စိုးရိမ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကလည္း အဓိက အခ်က္တစ္ခုႏွင့္ ပါ၀င္ေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လူမ်ဳိးျခား (အထူးသျဖင့္ အျမတ္ႀကီးစားတဲ့ အႏၵိယလူမ်ဳိး) မ်ားအေပၚ မုန္းတီးတ့ဲ စိတ္ဓါတ္ကလည္း အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓါတ္ရဲ႕ အစိတ္အပုိင္း တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးကုိ အျမတ္ထုတ္ခ်င္တဲ့ သူေတြအတြက္ အမ်ဳိးသားေရးကုိ အၾကာင္းျပႏွုိးဆြၿပီး  ႏုိင္ငံေရးလက္နက္သဖြယ္ အသုံးျပဳၾကသည္။ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓတ္သည္ အစြန္းေရာက္လာလွ်င္ ကုိယ့္လူမ်ဳိးအက်ဳိးစီးပြားကုိ ကာကြယ္ရုံသာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ကုိယ္ႏွင့္မတူသူကုိ ကုိယ့္ရန္သူျဖစ္ေအာင္ ျမင္ေစတတ္သည္။

လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တူညီတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ကလြဲဲဲၿပီး တုိင္းရင္းသားေတြၾကားမွာ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓါတ္ သြင္ျပင္လကၡဏာခ်င္း တူညီျခင္း မရွိပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကုိလုိနီေခတ္က လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးရဲ႕ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓါတ္က ယေန႔ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးျဖစ္တဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြ စုေပါင္းေနထုိင္တ့ဲ ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံရဲ႕ သေဘာတရားႏွင့္ လုံး၀ကိုက္ညီမွဳ မရွိပါ။ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးတုိင္းမွာ ကုိယ္ပိုင္သမုိင္းႏွင့္ကုိယ္ပုိင္ယဥ္ေက်းမွဳကုိ အေျခခံသည့္ ကုိယ္ပုိင္အမ်ဳိးသားေရး ကုိယ္စီရွိၾကသည္။ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးရဲ႕ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓါတ္ကုိ တစ္ျခားေသာ လူမ်ဳိးမ်ား အေပၚ သြတ္သြင္းျခင္းမွာ လက္ေတြ႔မွာ မျဖစ္ႏုိိင္သည့္အျပင္အျပင္ မတူညီသည့္ အမ်ဳိးသားေရး ေတြကုိ ထိပ္တုိက္ ရန္ေတြ႕ေပးသလုိပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ယွဥ္တြဲေနထုိ္င္မွဳကုိ မျဖစ္ေပၚေစဘဲ ပဋိပကၡဘက္ကိုသာ ဦးတည္သြားေစတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ယေန႔ ေက်ာင္းခန္းေတြမွာ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္သင့္တဲ့ စိတ္ဓါတ္က အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓါတ္မဟုတ္ဘဲ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္သာ ျဖစ္သင့္သည္။ ျမန္မာျပည္ႀကီးကုိ တုိင္းရင္းသားအားလုံး ပုိင္ဆိုင္သည့္ စိတ္ဓါတ္ရွိလာေအာင္ သင္ခန္းစာမွအစ ေျပာင္းလဲသင္ေပးသင့္သည္။ တိုင္းရင္းသား တစ္မ်ဳိးႏွင့္တစ္မ်ဳိးအၾကား နားလည္မွဳ ပိုရွိလာေအာင္ က်န္တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳႏွင့္သမုိင္းကုိလည္း ထည့္သြင္းျပဌါန္းဖုိ႔ လုိအပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ တကယ့္လက္ေတြ႔မွာ ျပည္ေထာင္စုဝင္ တုိင္းရင္းသားေတြၾကား ႏုိင္ငံေရးအရ တန္းတူမွဳ ရွိဖို႔ မျဖစ္မေနလုိအပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသား အစုိးရရုံးေတြမွာ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္ရွိေအာင္ ပုိစတာေတြႏွင့္ တုက္တြန္းႏွဳိးေဆာ္မည့္အစား ေျမျပင္မွာ လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ဖို႔ လုိအပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔မွသာ တိုင္းရင္းသားအားလုံးၾကား ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓတ္ အမွန္တကယ္ ေပါက္ဖြားရွင္သန္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

Salai Kham Tin Thang

Related Articles

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to top button